kristal bir gül gibi
avuçlarımda taşıyorum
her an kırılışın
yitip gidişin gözlerimde

sen ise
şımarık bir çocuk gibi
naralar atıyordun
zafer kazanmışçasına

ben ise
kanlı yaşlar akıtmaktaydım
her an kırılışın
yitip gidişin gözlerimde

sen ise
hala anlamıyordun
bütün dünyamın
sende kitlendiğine

şımarıklığı bitimsiz
bir çocuğu oynuyordun
büyümek istemeyen

pekala küçüğüm
taşabilirsin avuçlarımdan
seni
ne yüreğimde
ne de beynimde yaşatabilirim
bir de bu çetrefilli yaşam yolunda
avuçlarımda ne kristal bir gül taşıyabilirim
dedim ya küçüğüm
her an kırılışın
yitip gidişin gözlerimde

zafer senin
bütün meydanlar senin
büyümek istemeyen
bir çocuksun sen


şimdiler
kıyıya toslamış
bir sandal gibiyim
küreklerim
akıntıda savrulup gitmiş
öyle bir kıyıya toslamışım ki
yolunu kaybedenlerin yolu.
Ben artık
kayıp yolların
yolcuların yoldaşı
sırdaşıyım
bu kıyılar benim
ilk ben tosladım
büyük bir gürültüyle
yol yok ,iz yok
kıyı boyu kayalık
kıyı boyu dalga
Var mı yolunu şaşıran
ben şaşırmadım
bilerek
büyük bir gürültüyle
bu kıyıya tosladım
avuçlarımda kristal bir gül

ah deli
uslanmaz çocuk
biraz da sen büyü
yokuşa her gönül bağlayışımda
dizim kolum kan içinde
kabuk bağlar
yara geçer
ah deli
içimdeki çocuk
büyüdüm uslanmadım
yokuşlarda kaldı aklım
kesik can acısını arar oldum
yüreğimden yüreğimden vurulunca
ah deli uslan çocuk

sonsuz gibi gelip
sonlu zamanlarda anılar biriktiriyorduk
acıtacağını yoracağını gün gibi bilerek
biz durmadan acı biriktiriyorduk...z.z.i.