Gecenin mehtabında yıldızlarla yalnız sevişirdik
Ay da utangaç bir tavır sergileyip bulutların arkasına saklanırdı
Gece bir örtü gibi sarardı çıplak vücudumuzu
Korkak bir hisle sarmaş dolaştık gecenin batımında
Soluk soğuğa nefesle heyecanla dinlerdik
Kalp atışlarımızdaki ahengi
Sonra da o atmosferin dinginliğin de
Bırakırdık kendimizi kuğu dansına
Nispet yapardık deli doluluğu-muzla
Eller saçlarında takılı yıldıza kayardı
Gözler göz bebeklerindeki kıvılcıma göz dikerdi
Sevgi dolu aşka aşık olmuştum
Göklerde parıldayan yıldıza
Utangaç aya

Gecelerde ağlardı tek gözlerim
Ta ki güneş
Işıklarını kusarken gecenin üzerine
Yıldızlar kaçardı
Ay ürküp bulutların arasına karışırdı
Gece gölgelere saklanıp dururdu
Güneş kara bir zindan gibi bizi karanlığına gömmüştü
Korkaktık ürkektik
Gece çoktan bitmişti
Bende gözlerimi yummuş korkudan yatağımda uyumuştum bile
Rüyalara karışmıştı çoktan gözlerim
Bedenim geceden kalma yorgunlukla kaskatı kesilmişti
Güneş yırtıcı bir kuş gibi göklerde daireler çize durup
Gölgesiyle bizi yoklardı
Biz ise çoktan ölecek bir zaman bulup
Gözlerimizi kapatmıştık ölümlere

#Peryasiz