Şimşek bakışları ,
Kraliçe gibi ve berrak olan,
ışıldıyan güneş,
onun sakin ve heyecanlı
tabiatından nasibini alıyor,
sesler ,sesler,
helyum hidrojenleşiyor


Vahşi dönen dalgalar üzerinde, kederli, hüzünlü,
ve titrek sesler,
yalnız sesler,


Boşuna, hepsi boşuna,
Tekrar benim kulağıma
dayanıyorlar , O melenkoli sesler,
geçmişin sesleri,

o lületaşı tonlar - uzay zaman senkronun da
beni bende aratıyor,
kadim çağın melodilerini çağırıyor,
bu sesler bazen Konfüçyüs oluyor ve bazende Buda,
sesler nirvanaya ulaşıyor,
bazen Hayyam oluyor,
aşkın şarabını istiyor,
bazen Haldun oluyor ok gibi yağdırıyor gerçekleri,
o sesler kimsesizliğimi titretiyor,
bazen soluksuz bırakıp Medusa bakışlarıyla taş kılıyor,
ansızın ol komutuyla var ediyor,
ikra diyerek yeni bir din yaratıyor,
bazen ses Hegel oluyor,
diyalektik dünyayı çağırıyor,
sesler beynimde zonkluyor,
ben ,sen ,baba oluyor,
yaratan oluyor
ve ulu dimağın sonsuzluğunda yutuluyor.