Ve son.............................ömürden finiş....

Günümüz toplumunu yaratan insana; öznel penceresini daha daha genişleyen bir yol yaparak eleştirisel ve gerçekçi bir gözle bakmış sayın hocam. Sanayii ve kentleşme gereği maddeye bağımlı, değer yoksunu bir toplumu oluşturan genlere değinmiş .Zemininde, arka fonda yükselen öylesine bir isyan vardı ki akıllara zarar. Makinalar ...makine insanlar ...insanı makinalaştıran makinalar ..ahh ahh kendi yarattığının kulu olan başka bir canlı var mıdır ki acep merak ediyorum...böylesi bir tapma böylesi özünü yitirip yani insani vasıflarını kaybedip salt madde olup çıkma.
Şiirimizin çok ama çok geniş bir pesfektifi vardı.Sayın hocam, öznel gibi bir dil konuşlandırmış olsa da, aslında bireyden toplumu ya da özelden genel olana seslenme yöntemi tercih edilmiş. Sadece aslında bu kadarla sınırlı değil şiirin öz teması, bir şiirde birden fazla öz tema inanın hayran kaldım.Yani ikisini de birbirine öyle güzel bağdaştırmışsınız ki üstelik.1.Öz mesela ; dejenere olmuş toplumsal değerlere sitem.
2.öz : Varoluşsallığı irdeleme...


Yani hayat ..yani ömür ...çevir çevir tekrar yaşa ...gel doğ yaşa öl....ahh hocam ..evet ...daha ne diyor ...ne ki yani herşey bu kadar işte diyor :( zaten hayat bu kadar kısa ve anlamamız için tam yeterli bir donanıma sahip değiliz ..bari kalan kısmı en insani şekilde yaşamasını bilelim gibi bir anafikir çıkarmama neden oldu şiir kendimce tabi :)

Yaşadığı topluma karşı duyarlı ve sorumlu bir yüreğin feryadı olmuş şiir. Haklı sitemlerinize katılmamak ne mümkün


gönülden tebriklerim yetkin kaleminize ve yön veren yüreğinizedir.


Saygı yüklü selam ile.

İşte bu kara sistem kahrolan insan çığlıkları arasında haykısan bir şair sesi saygılar harikaaaa