1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
137
Okunma
[ italik ]Sen ki her sırrı bilir bilgeydin bakışlarında,
Şimdi kendi aynanda kaybolursun yalnızında.
Adımların çoğalırken karanlık kuytularda,
Gölgen bile senden Kaçar oldu uzaklarda.
Bilginle dolu olan o zihin şimdi karmaşada,
Her cevap yeni bir soru getirir ardında.
Zihninde çakan şimşekler aydınlatmaz oldu yolu,
Kendi karanlığına hapsoldun bu sonsuz boşlukta.
Kimdin, neydin, nereye gideceksin bilinmezde,
Bilmecesin kendin oldun çözülmez bir ezberde.
O bildiğin yollar, o keskin zekan silinmiş şimdi,
Pusulasız kaldın enginde.
Belki de asıl bilgelik kaybolmakta gizlidir,
Kendinden geçip hakikate varmaktır özünde.
Bu hezeyan, bu karmaşa senin kaderin olacak,
Asıl ışığa çıkış yolun bu zorlu sınavdan geçecek.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz