Güneşim bugün çok kötü bir kabus gördü yüreğim ondan sonra uyku girmedi gözlerime karanlığın batışına kadar daldım derin hülyaya sonra yine sen düştün yadıma biraz fikirleştim seni sonra herzamanki gibi spor kıyafetlerini giydim ve spor yapmaya çıktım...sonra küçük bir tebessüm belirdi yanağıma anladım ki gülüşlerindi yanımda...sonra hiç durmadan koştum adeta kaderimden kaçarcasına ama yüreğimdeki duyguların bırakmadı yine düştü yadıma,ben kendimden ne kadar kaçsamda sen beni hiç bırakmadın dualarınla,sevginle...şimdi elini koy kalbine sen söyle hiç inanmadın mı sevdiğime dur ben söyleyeyim;
Güneşim artık
Adının geçmediği hiçbir cümlede yer almıyor sözlerim
Kapadım kalbimi kirlenen dünyanın batışına
Gülüşlerinle aydınlanıyor ruhum,sevgi dolu bakışlarınla uyuyor sevginle uyanıyorum
Hülyaya dalıyorum seni birkez bile olsa görebilme ihtimali ile
Sonra diyorum ki
O gitti bekleme artık
Kırdın kalbini ağlattın sevdiğini
İşte anladım ki
Sen gideli uzun zaman olmuş
Ama içimdeki sen hiçbirzaman gitmemiş
Hala çocuksu bir sevda var yüreğinde
Yoksa nasıl işlenir böyle ruhuma sevgin
Hala aklımda tebessüm dolu gülüşlerin
İçimi yakan hüzünlerin
İşte böyle uyanıyorum hayata
Sen dolu hayatımla seninle uyuyor,uyanıyor seninle gülüyorum
Ben seni hiç bırakmadım yoksa üzülür yüreğin bilirim
Hala kırılgan hala narin
Ben seni hiç unutmadım,unutamadım
Seni sadece seviyorum işte
Ömrümün gittiği yere kadar...