Güneşim
İlk yüreğin yandığı zaman
Ağır ağır geçer zaman
Ve birden usulca yanaşır gözyaşın kirpiğine
Sonra ağlamayacağım dersin
Yüreğinin yanlızlığına çekildiğini
Zaman geçtikçe anlar
Ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlarsın
Tek bir gülüşü özlersin eskilerde bıraktığın
Herşeyin ardında bir düş kurarsın
Güneşine dair
Tüm hayallerini toplarsın hatıralarında
Ve o an
Bütün sevdiklerini ayırırsın bir yana
Tek onu sayıklarsın sol yanında
Artık herşeyin olmuştur O
Kadının,derdin,dert ortağın,Güneşin
Ve gündüzün gecene karışır bir anda
Korkmaya başlarsın hasretine
Lal olunca Güneş, gam çöker yüreğine
Onu ararsın heryerde
Acaba üzdüm mü diye için içini yer
Ve Sonra
Sevdiğin için yavaş yavaş erirsin
Aşk yolunda...

Sen ne kadar sitem etsende istediğimiz kadar sussakta
Dua’lar gözyaşları ile süslediğimiz bu bağ
Bitmeyecek asla...