Aslında ayazlı bir gökyüzüydü o gün
Bulutları olmayan,aydınlıkta
Bir kuytunun başında
Soğuğun kokusunu koklayarak
Öylece kümeleşmişti, evsizler...


Yanlarına yaklaştığımda baktılar
Adeta bir tıkırtıytım kulaklarında
Sanki acımasız bir faydacılık sarmışlardı da kendilerine
Sıgara gibi sarkıyordu dudaklarında...


Oysa ben votkalı limon şekerdim
Onlar kendi rüzgarlarında
Neye sevindiklerini anlamadan
Bir seher yeli gibi gülüyorlardı...


Üç kişiydiler birbirlerine sokulmuş
Açlığa üyeli, çöp lezzetçileri
Kabarcıklı balon gibiydi gözleri
Baksalar da görmüyorlardı artık
Geri bildirimleri yoktu
Zamanı bükmüşlerdi bir kere
Bir hata olmuştu besbelli
Bir kader ,
Sanki her şeyin en başında, orada
Anne rahminde ,karanlık da...


Aslında ayazlı bir gökyüzüydü gün
Ben votkalı limon şekerdim
Tanrı’ya şükürdüm bu gün
Yarın ne olacağımı bilmeden...


Yüreğim sızladı,ayrılmadan
Kalktım bir şafak örttüm üstlerine
Tek bir şafak ,
Diğer şafağa kadar üstlerine...




Vedat DÜNDAR