Ölüm geceden yakın gündüzün soluğunda
Öyle bir an gelir ki candan geçesin gelir
Ömür bir yudum sudur son düzün soluğunda
Öykü gibi yaşanır ve de heba edilir
Ödül diye sunulan aşk da yalan çıkınca
Ölüm bile hoş gelir tatlı candan bıkınca .



Öykünün tatlı yeri o an kabusa döner
Öyle zaman gelir ki soğur elin ayağın
Ödün kopar bir anda gözünün feri söner
Öğürür karanlığı kurur gül açmış bağın
Öfken sel olur taşar gururunu yıkınca
Ölüm bile hoş gelir tatlı candan bıkınca .



Özür babında düşen kelimeler manasız
Öbür yarın el olmuş bir solukta anlarsın
Öğüren hayallerin kalpte meler manasız
Öpünce yalnızlığı yastığına inlersin
Öter durur bir baykuş sol yanına bakınca
Ölüm bile hoş gelir tatlı candan bıkınca .



Öküz altında arar durursun bir buzağı
Ötelemek istersin geçmişte olanları
Örselenir bakışın seçemezsin uzağı
Öfkenle yok edersin yanında kalanları
Övünürsün bir vakit geçmişini yakınca
Ölüm bile hoş gelir tatlı candan bıkınca .



Ayvazım DENİZ