bir nehrin azgın sularına düştü yüzün
yüzümde fırtınaya durdu sonra

ve bir düşü göğsümde yaşattı
bu düş senden geriye kalan
senin varlığındı
varlığın yüreğimde papatya kokusu
yüreğim sendin
sen papatya kokuyordun yüreğimde

denize benzerdi gözlerin
ilk fırtınalı dalgasında
lal bir sevdanın cesaretinde
en cesur sevdasıydı
karşımda duran gözlerin

sonra esmer yüzlü çocuklar geçerdi
penceremin önünden
en esmer hayaller
güneşin kollarında, yüreğimde uyurdu

sen gözlerinden sevilecek
sen kirpiklerinden öpülecek kadın
sen sevdaya göz açan
sen sevdanın kalbi
bense sana bir umut kadar uzaktım

ve bir yarayı kanatırcasına
bir damarı patlatırcasına
bir yüreğe sıkılan kurşun gibi
bir intihar kadar çoktun bende
ben seni her şiirde okudum
her şiirde yüreğine dokunur gibi

sonra imlası imha edilmiş bir alfabenin içinde
bir ülkenin özlemini kucaklar gibi seviyorum seni
senin yüreğime açtığın yarayı
ben senin yüreğine sarılarak kapattım
sonra karanlık bir odanın içinde
seninle yaşar gibi seviyorum seni

ama tek sen varsın yüreğimde
ve bu sevdanın yüreğimden başka gidecek hiç bir yeri yok


ibrahim dalkılıç

27 nisan 2017 izmir