Polis olmak..
Ah be anne kimseler bilmez bizi,
Niye bakışlarda kayboluruz böyle,
Neden sahipsiz kaldık kimseler bilmiyor anne..
Bir ömrü verdim hiç yüksünmeden,
Şimdi içim acır bilmem neden?
Bu kadar ucuz olmamalıydı hayat.
Böyle pervarsızca isyanlara maruz kalmamalıydık.
Pek çok kez kaybedenlerdik biz,
Kimseler tutmaz, neden hep bomboş ellerimiz?
Duvarlara sığındık insandan korkarak,
Duvarı yapanın da insan olduğunu unutarak..
Ayaklarım taşımıyor artık bu bedeni,
Bu beden ki bir eşya gibi,
Bir emanet misali oradan oraya..
Akıl tutulmaları yaşıyoruz anne,
Biz vatan diyerek atılmışken yola,
Yolları dar ettiler, bizleri hep soktular zora..
Biz bizi bilemez olduk.
Ah! Polis olmak..
Sana olan sözümüz var ya,
İşte o bağlıyor ellerimizi,
Biz daim tutuyoruz yeminlerimizi..
Allah’ın huzurunda,
Yüce Kuran’ın üstüne,
Yüce bayrağın üstüne,
Silahın üstüne, el basarak,
Namusumuz ve şerefimiz üstüne yeminler ettik.
Yine de kimseler bilmez bizi..
Bazı düşmanca bakışlar,
Çokça düşük omuzlar,
Bizden daha mı çok yük taşırlar?
Sadık kaldığımız yeminler,
Bizi sizden çok acıtır..
Polis olmak,
Tükenmeyen ağır bir yük taşıtır..
Polis olmak.

Mehmet DEMİR sk.
10.04.2017 Ankara.