Zehir de olsa şarab-ı aşkı içeceğim
Özümün ötesine seninle geçeceğim
Dün akşam çok tatlıydın, kara gözlerin ile
Gördün ya bir gömlek almak nelere vesile
Gönlümün kanatları sayende kalktı göğe
Mavi gözlerin göl oldu, bu yeşil ördeğe
Dalıp dalıp çıkarım, aşkla ıslanmış halde
Leyla gibisin desem, hata yoktur misalde
Yanaklarını koysan, sıcacık avucuma
Ruj lekeleri bırak, iki parmak ucuma
Her şeyin farklıydı, bakışın, saç sitilin
Yürürken, su misali kıvrılıyordu belin
Aradığım işte bu, diyecek kadar hoştun
Bakışlarımdan ürküp niçin içeri koştun?
Gördüğüm ya gerçekti ya da seraptı serap
Geriden bakan gönlüm inan haraptı harap
Bari bana ismini söyleyeydin, zor muydu?
Kalbime bıraktığın aşk denilen kor muydu?
Yanıyor içim, ruhum, ta dün geceden beri
Sarmış dört bir yanımı ateş-i aşk çemberi
Yana yana kül olmak, ne kazandırır sana?
Neden layık değilim busenden bir ihsana?
Ah bir tanısan beni, düşüncen değişirdi
Gözlerin gözlerimle bıkmadan sevişirdi
Yazdığım şiirlere ruh ol, anlam kazandır
Leyla’yı Leyla eden aşkını tam yazandır