2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1291
Okunma
Hiç zoruma gitmiyor duvarlarla konuşmak
Zoruma giden tek şey: gün boyu susmaları
Hiç zoruma gitmiyor kabuslarla boğuşmak
Ağrıma giden tek şey: geçmişi kusmaları
Hayat ağacın kurur ama haberin olmaz
Açmasını beyhude beklersin çiçeklerin
Dibine kazılacak gizli makberin olmaz
Seninle kaybolacak, acıtan gerçeklerin
Zaman gider dört nala, tozu dumana katar
Düşme peşine düşme, Üsküdar’ı geçmiştir
Kimbilir bir yabancı, tutmuş pazarda satar
Eminim senden daha az bir fiyat biçmiştir
Konuşun ey duvarlar, sesime seda verin
Kurşun gibi sekiyor, kelimeler betonda
Tek sevindiğim şeyse sesidir semaverin
Konuşuyor benimle gece fısıldar tonda
Geceleri yalnızlık, sokuluyor koynuma
Rüyalarımda çöle, cehenneme dönüyor
Sonra ağlayan güneş sarılıyor boynuma
O da umidim gibi gökyüzünde sönüyor
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz