yine başka sözcükler dizeler çıkacak ağzımdan
yetmeyecek ayaklarımı rahat uzatmam
aynı yapraklarda olsa da güneş ve gölge
sessizliğim vinçle kaldırılamayacak değin ağır
başım öylesine, gram boş gürültüyü kaldıramaz
gergin bir ip var ortada üstünde cambazlar
karşılıklı yürüyor, inatçı keçi örneğin
altta kıyamet ateşi
dengeyi yitirse de yitirmese de
düşecek biri


öyle sakin oturuyorum evimde desem yalan
her titreşim etkiliyor beynimi
rahatça düşünmek isterdim sevdiğim birini
güzel bir anı arar bulurdum eski kırık dökük günlerden
maviye ayarlardım bütün renkleri, insanı özgürlüğe
kendi denizimden sonra onun denizini de geçerdim
gül kokulu bir kahvaltı hazırlardım
çocukluk arkadaşımın beyaz doğal güllerinden
kocaman bir gül bahçesi olurdu ülkemiz, koklardım
unuturdum hastane kokulu odayı, insanları


her şeyi bir kenara itemiyorum işte
gözlerindeki hüzün beni yaralıyor
kaç avcı ateş ediyor birden
yere indiriyor en masum bakışımı
hangi duygumu nereye koyacağımı bilmiyorum
ben bu tutsaklığı istemiyorum
kucak dolusu beyaz güllerle gelse bile
ocağımda kaynayan tarhana çorbası yeter
bir de rahat soluk alp vermem

içinde karaya boyanmış ne varsa boşalt gel desem..

31. 03. 2017 / Nazik Gülünay