1
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
533
Okunma
ne güzel ne güzel artık hatırlamıyorum
sözümün iliştiği geçen geçen seneyi
tadı var
hissi var kendi yok
nefes nefese son sayfalarını çeviriyorum heyecanla
kapiços kras badanof
okul sırası kulağım ve kara tahta
beyaz göğüsleriyle odaya nam salan o hafif koku
geldi gelecek geldi gelecek
evden eve gizli yol
kaçıyorum
kaçtıkça infilak ediyorum
sızan ışığın dost eli
çatıların karanlığında bir şey arıyor
en son seslenişinde şöyle demişti
dağlar üşür ben üşümem
üşürse dağlar üşür ben düşünmem
erme saman yolunun soylu sesi
hala arıyorum unutulmuş o sonsuz geceyi
hafiflik duygusu sevda salları ırmaklar
dost gülücüğü sevinç
boyacılara ısmarlanmış ayranlar.
Cevap Yaz