"Hayır" diyen ayıplanırdı o zamanlar şimdi terörist ilan ediliyor
"Evet" dediğimiz şeylerin pişmanlığı içindeyiz
Hep bir şeyler eksik kalır bavulumuzda
Keşkeli gidişlerin ardında
Aslın da değişmedi hiç bir şey
Babasının masmavi gözlerinde büyüyen o kız
Şimdi anne diye bakıyor mavi çocuklarına... saygı ile...

bendendi.
bizden.
biz ki ne çok yanıldık lakin asla geri durmak da mümkün değil.
paylaşmak ve sevmek yüreği huzura kavuşturan.
korkutulduk hem de nasıl ve hep yerden yere vurduk birbirimizi.
soyut bir varlık değiliz oysa.
tüm ruhuyla ait olmak ve tüm yüreğiyle evrene sahip çıkmak bir yandan da sahiplenmeyi bekleyen o küçük çocuk.
ve evet, asla kaybetmeyeceğimiz o küçük çocuğu.
çok şeyimiz çalındı ama biz hala sahip çıkıyoruz kimliğimize üstelik insanın tüm zararı yine benliğine.
korkmaksa sevgili Nagihan...sadece Hakk nezdinde kabul görmek adına iken tüm çabamız ve bu yüzden sahip çıktığımız o bitimsiz sevgi pınarımız.
anlam olmak.
anlam bulmak.
üstelik koruduğumuz masumiyet.
ve yadırgandığımız ama yadırgamadığımız.
tüm sevgimle güzel kız tüm sevgimle canım arkadaşım.
mutlu bir hafta dilerim ve mutlu bir ömür.
çok güzeldi şiirin hele ki yorucu geçen bir hafta sonunu ardından ilk yorumumu yazmaksa yine payıma düşen ama severek her daim.
asla pes etmek yok hayat mücadelesinde üstelik yüreğin seyri en makbul rotada yine yüzümüz ve gönlümüz AŞKA DÖNÜK.