zindana atılmışsın kaburgandan
tıraş edilmiş yüzün,bayrak gibi adamdın
dalgalandıkça ömrün minicik bir kadına vuruldun
o seni hiç sevmedi, sadece tırnaklarını boyadı kanınla
kesin hüküm dilden dönen viyadüğdür,
pazartesi gelmedin normal
benlede aran yok
bacağına giren kurşun anlaşmamızdır
yinede seni seviyorum, İsa’nın müslümanlığı kadar.




kinin öfkenin yeğeni,açılıyor zihin
hazmedemiyorsun sevilmeyi, ücra köşede elini dikiyorsun yüzüne
sesin telafi ediyor mercekleri
merak etme sevgilim ben iyiyim diyorsun
seni sevmediğini bile bile
o yüzden pazartesinden sonra pazartesi geliyor
ömrün insanlara yapılan kamera şakası
gökten gelecek erzağa ihtiyacın yok
bu iyi,
seni yinede özlüyorum ,
lazanyaları öper gibi.





dokunduğun elleri getiriyorum sana
vücutları yok , telafisi yok şairi yok
akıl noksanlığının öteki adı şair diyorum
her ölüşünde biraz daha muhafazakarlaşıyor toprak
derin yer bezidir kaderimin,
alınacak öç buzdolabının üstüne not alınmış
bugün son sabahın
yinede seni düşünüyorum
bileklerine çivi çakılan isa’ya
tetanozdan kimsenin bahsetmemesi gibi...