sevinerek içini açtı
akşamın ilk saatleri ve sonra
bir sıcak arayışın arasına sıkıştırdılar
ilk baş kaldırışına isteksiz başlayan o küçük sızış
olası genişliğini tamamlayamadı

susarak işitenler
uykunuzda ki çölü uçarak geçti
gerek kalmadan epeyce parlamış bir kırmızıyı
dudak gücüyle daha derine attı taş

eskiyen yollar şimdi köhne bir sabır
yarın yeni bir kuyuya erişecekler
sanmayın söyleyenin ağzından düşüyor her şey
rüzgarın kanatlarına kalp resmi çizen dilek
harika duygular getirecek size

yoğun karmaşanın bir kaç harfini çalıp
dil çıktısıyla gül kotaran kokulu hediyeniz
lütfen anlamanız için çekmeye devam edin beni
içinizin en erişilmez kıyısına doğru

tadı güzel mutluluklar taçlandı vira seyir
oysa gizli dokunuşlarla orada olduğumu
sonsuzlaşan korkunuzla kutsuyorum
durup düşünüp belirmek için bir bahar daha
çiçek açmaya dermanım yok.