31
Yorum
75
Beğeni
4,8
Puan
2918
Okunma


Sen gökyüzüm oldukça
hep aşk’a uçacak kanatlarım
UNUTMA! hep mavidir bizim türkümüz..
Derleyip toparlayamadan bu mezbele hayatı,
dağınıklığın tam ortasında buldum ben seni.
Arka günlerin yaban ağrısıyla içlenirken,
İsyana benzettim bu eyleme yakışan sevimizi.
İyileşti,
tedavisi umarsız birinci sınıf yalnızlığım.
ve sen öğrettin
boşuna hayıflandığım en ölümlü acıya
gülüp geçmeyi.
Artık martıları sağır eden sesimle,
mavi türküler söylüyorum bağıra çağıra.
denizim zırhsız,
gökyüzüm sınırsız alabildiğine.
Daha ne olsun ertelenmiş sevincim...
kendime ağlamaktan vazgeçtiğimden beri,
uğurladım göz önünde salınan hatırası belâlı anıları.
susmuyorum !
iki yüzü ellerinde anlamsız cümle kuranlara.
kızmıyorum!
incitirken incinmeyen mahcubiyet’sizlere.
ve yormuyor beni
inancın ahlâkına sığınan, düşleri sığ alfabesizler.
Şimdi alnından öperek tüm iyi dileklerimin,
tabularını yıkıyorum aşk’ın
ve,
aykırı bir devrimle suç işliyorum yüreğinde.
Dilek USTA.
5.0
92% (55)
4.0
3% (2)
3.0
3% (2)
1.0
2% (1)