Bir papatyayı koklar gibi
bir bebeğin nefesini
korlar gibi bir ateşi
tutar gibi közleri avucunda
ki uçacak gibi uğuru böceğin
öyle narin
öyle tedirgin
yalvarır gibi bir duâ da
aslında olacaklara bîçare
-ki nasipten öte meselesi akıllarda -
neşesi firarî sevinme şekli
mutluluğu alınmış yalın ömürler
ki hazır kırılmaya
savrulmaya en ince tanesine kadar
eğilen bir başağın mağrur duruşu
salınışı bir kuğunun
kahvenin şekeri
çayın demi
kaderin özeti
âşkı bülbülün
eyy gidi dünya
böyle kalmazsın sen de
de insanlara tüm gizlileri
güneşi beklerken yağmuru sevdiğimi
sevdiğimi umutlu oluşunu mavinin
kaybolduğumu siyahında mazinin
bir duâ ile uçtuğumu sonra ansızın
an sızının ilacı olurken
ferahlık yansıdığını
ve bir şiire teslim edilen umutlar gibi
kocaman bir şükrün öptüğünü alnımdan
ve kâlbimden usulca
düştüğüm yerden kalkıp
kanayan dizlerimle ilerlediğimi
ama bitmediğimi
her sene üç yüz altmış beş kez ölüp dirildiğimi
yazın s’onsuz
ve son sözüne ekleyin âmin’lerimin,
"hayat devam ediyor"
senin öğrettiğin gibi herşey
herşey sen içinde olunca güzel anne diye
virgül koymadan
vasiyetimdir
noktalayın tüm kederleri alnından
ateşimizle külümsüyor
ebruli düşünüyor
bir tebessümü evlat edinircesine
dürüyoruz defterini hayatın
gülüşlerimiz şifa
usul usul yürüyoruz içimize
son durak kendimiz..