Kelimeler dizilince adamın boğazına
Tutmak zorunda kalınca ısrarla dağlar kadar ağır bir sözü
Söyleyeceğine sustuğu için
İçinde bağırdığı için sürekli
Yakıp yıktığı için bu zayıf yapının içinde ne varsa kendine dair
Bitsin istedi her şey.
Şiir bitsin
Ses kesilsin
Hayat dursun
Dönmesin artık dünya
İnecek birileri var belki
Yeni binalar dikmesin kimse dağ başlarına
Adamlara saklanacak yer kalsın
Mağaralarına kimse proje çizmesin
Deprem sigortalarına ihtiyacı yok kimsenin
Kendi olarak özgürce bağıracağı tepeler verin yeter

Su akmasın
Hayat dursun
Kurulacak tüm cümlelerin yüklemi kaybolunca
Rüzgar esmesin
Ve herkes bundan şaka çıkartsın lakaytça
Sosyal medya paylaşımlarına boğulsun herkes
Tüm dünya e- hayatın esiri olsun
e- olarak yaşasın her şeyi
yüklemlerini öznelerini e- den seçsin
nefesine karar verenler başkaları olsun
toplayabileceği layklar umut olsun
umutsuzluğu bize kader görenler
adamlığımıza göz koysun
içinde biriktikçe adamın tüm ifrazat
gözleri büyüdükçe dehşetle hayretle
diyemediği diyemeyeceği için hiçbir şeyi kimseye
bağırabileceği kuyularını elinden aldığı için beton dünya kolaylıkla
aliler kufenin sokaklarına yığıldığından beri zehirli kılıç darbeleriyle
kamışlar çıkmaz olduğundan beri taşkınıyla
içimizde büyüttüğümüz ne varsa hepsinin
yitirmekten huzursuz olmamayı alışkanlık yaptığımızdan beridir
kelimeler diziliyor gırtlağına adamın.
Kus diyor önüne bir ses
Razı değil adam
Kusamam yüzü buruşursa insanlığın ölürüm diye cevap veriyor
Ve içinde birikenleriyle dünyanın
Beton şehirleriyle
Yok edilmiş kuyularıyla
Ve boğazına dizilen kelimelerle yaşarım diyor…
Yaşayacağım veya
Yaşa dediği müddetçe herkesten çok sözü olan bu dünyada
Yaşayacağım
Ve buruşmasın yüzü diye insanlığın
Kelimelerimi hıçkırığımı içimde taşıyacağım.