ıslanmıştın ve oldukça bulutluydu gözlerin
saçlarından süzülen yağmur damlaları
bir anı mahzeni
pare pare olmuş ciğerimin ikliminden
yıllardır döküldü sayfalara



oysa isyanlarla mühürlü biten her bir kelime
yarına postalanmış bir umut mektubuydu
kimsenin bilmediği uçsuz bucaksız diyarlara
gecelerce gündüzlerden kaçan
seslerden sensizlikten



kaçtığım her şey içimde
orada boş caddeler ıssız sokaklar
orada rüzgarlar savurur düşlerimi
düşüncelerim okyanuslar kadar çalkantılı
özlediğim şeyler de orada
onlar da bana küskün



içine ateş düşmüş bir mavi deniz gibi
üzerine puslu bulutlar çökmüş karlı dağlar gibi
kızılca havaların çaldığı çöl akşamlarına benzer
seherleri esen deli bir rüzgar gibi
içinde çığlıkların boğulduğu yosun tutmuş ırmaklar gibi
güneşleri meçhul limanlara çekilmiş gökyüzü gibi



ezberlenmiş hüzünlerden dolmuş vakitler
ilk ve son arasında bir film gibi
hiç eskimeyen izlerin ardından
yüreğim dövülmüş demir yığını
kor, yanık ve kızgın



sesler duvardan duvara çarparak yok oluyordu
odamın camına düşüyordu yağmur damlacıkları
zaman paslanmıştı sadece
ağzımın ucunda dumana benzer bir şey
sureti gözükmüyordu kocaman hayallerin
sessiz .sakin ...
içimden akıp gidiyordun



her gece bakışlarım bir köşede
seni görüyordum o sıcacık gülümsemenle
elimi uzatsam dokunacak gibiydim
aynı nefesi bin defa alırcasına
en çok seninle baş başa kaldığımız anlarda
sinem dergahının muti müridiydi



şehir en sessiz nidalarını savururken
sayısız gölgeler bir bir siliniyordu
silsilesi önce hayallerimden
belli ki tahayyüller bir ırmak kadar
hayalet şehirlerin, kayıp kıtaların yolcusuydun



ateşli bir iklimin içinde
gözümün ıslak kaldırımlarında saklı tuttuğum ayrıcalıklı yok oluşlar biriktirdim
saklı bir günahla yerle yeksan olmuş
biriken her hezeyanda boğulan bir özneydin



cismi olmayan heykeller kadar yanılgılar yüklüyüm
serkeş bir telkinle avunurken
sensiz ikametgaha yolculuğum
yeni bir tekamülün yeni bir evresinde
bir yandan da cebelleştiğim hayat
elem yüklü her gölgeye dert yanıyorum
yalnızlık, ümitsizlik, imkansızlıklardan
içimdeki nefretlerden



sonrası muamma...
rüzgar savuruyor düşlerimi
yüreğimin dibi yosun tutmuş
düşüncelerim okyanuslar kadar çalkantılı



redfer