0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1323
Okunma
Yalnızlığımı demlediğim şu kuytu sokakta çocukluğum geçmişti oysa ki.
Kahkahayla koştuğum yollar rüzgarların savurduğu çınar yaprakları ile dolmuş.
Papatya kokularını özlediğim şu günlerde, davasında haklı bir idam mahkumu sükuneti ile yürüyorum, buz tutan ellerimi ceplerime koyarak.
Tek dilekti ancak sallanan bir hamakta bitmiş bir öykü huzuruyla uyanmak.
Ve şimdi yeni ama kasvetli ayrı bir asra uyanacağım korkusu ile iyi geceler.
-Hakiyazar
