yalnızlık payı
suskunluklarımın toplamı
okunan ezanların bir anlamı olmalı
iliklerime kadar cektigim bu yoksulluk
ya sende olmasaydın...

ucları kıvrık sacların
yangından ilk kurtarılacaklar arasındaydın
oda servisi isteyerek yasamak varken bir ömrü birlikte
ne bir odamız oldu bizim
nede birlikte bir ömrümüz
parantez ici kacamaklarımız oldu her zaman
parantez ici ozgurluklerimiz
yayın saatlerini aşan bir sevdaydı artık bu
bitmesi gereken zamanın ötesine gecmiş
sıradan bir insan aklının almadıgı
ve telaffuzlarımın yoruldugu
alkol birikintilerinde bogulmak üzereyim
damarlarımda gezinen sensizlik
ben hala sensiz bir şiiri bitirmekten aciz
üstünü örtüyorum cirkinliklerimin
hayaliyle seviştigim kadın
elimde avucumda ne varsa harcadım
yeni baslangıclar yok artık
ben en son bahsimi senin üstüne oynadım...