hazırlıksızmı yakaladım seni...
bu kadarmı sürprizdim senin icin
yoksa korkuyormuydun bir kez daha
terkedilmekten
bir ılık bahar rüzgari gibi esip gecerken teninden
hayatında bir anı olarak kalmanın sorumlulugunu
bir kez daha tasıyabilrmiyim?
ellerimdeki yorgunluk izleri
kırık bir kadeh dolusu sarapla tazelenirmi sence?
içimdeki gencligin ateşi
dokundugum her yerin
en kutsal emanetim benden sana
sakınıp saklayacagın
bir gün sorarlarsa
duymazdan gelip konuyu değiştirecegin...

ruhuma karısıp kayboldugun
yada benden ögrendiklerinin karmaşası
benden sonraki hayatındaki
bu iç savasşların
ben arzularının dalgaları arasında
pusulası bozulmuş bir kayıp
mavnasında teknemin ışıltılarınla
çiçekler actıransın zamansız
ardından solduran umutlarımı
üşümesi gibi kasım soğuğunda
asfaltın üzerinde yatan bir ihtiyarın...

senden kalan iki satıra ve bir kac cumleye sarılan
bir ucube gibi yoksullugum
benden sonra tozlu raflarında
kurutulmus gül yaprakları kitaplarının sayfaları arasında
bir gün özlersin
dokunur tenine catlamış dudaklarım
ardından sabah olur uyanırsın
yeni günün getirdikleriyle hayata
yeni bir yok oluşa yol alırsın
gülüp gecerken
pencereni actıgında duydugun gül kokularına...

bana senden kalan
bir kac film karesinden ibaret
renkleri solmuş yanık izleri dolu
hayallerimin ardından
sana dairlerim
tüm arzularım ve hırslarımdan seni cıkarınca
ne kadarda caresizmişim
söylenecek o kadar cok şey vardı ki
yaşanacak onca zaman...
paylasacaklarımız zamanımızın yettiiği kadar
alacaklarım sende kaldı
bende bıraktıkların ağır geliyor artık
emanetlerini sana ulastıramadan düşersem eğer
beni affet
yoruldum maviliklerinde kaybolup durmaktan
kıyılarına vuran bir ceset olursam eğer
tanınmayacak halde olmayı dilerdim
aklına düşerimde hatırlarsan diye
başkası gibi yazıyorum artık
başka bir kadına tutulmuş gibi
tenimde yabancı izler
ruhum girdabında kaybolusların
benden sana arta kalan
hırcın dalgalarında cırpınısı
acemi bir balıkcının...