Asrın zilletidir kaynatan beni
İnsanlık ne halde, şaşıyorum ben.
Eskilere medet diletir yeni
Zamana inatla, yaşıyorum ben.

Hata benim elbet varsa günahım,
Kimseye değildir, figanım ahım,
Güvendiğim dağım, ey yüce şahım,
Yaramı yılmadan, kaşıyorum ben.

Yeşilin ömrü dar gelecek kurak,
Ömür ağacından düşecek yaprak,
Feryatlar çaresiz son durak toprak,
Duraktan durağa, aşıyorum ben,

Korku yüktür öze bu çile neden,
Eninde sonunda giyersin kefen,
Çürüyüp gitse de, şu aciz beden,
Sonsuzluk yolunda, koşuyorum ben.

Gözlerim dağlanmış görmüyor özü,
Nasıl söndüreyim yürekten közü,
Münker ve Nekir’e söylerim sözü,
Bu karanlık yerde üşüyorum ben.

Sırtıma yüklenmiş, taşınmaz bir yük,
Bu yükün altında derdimiz büyük,
Düşündüm dünü de, kayıyor höyük,
Galiba sırattan düşüyorum ben.

Firgatli hesap var, bilesin elbet,
Dünyadan ayrıldın, oldun müebbet,
Gayri mekân bura, bak ilelebet,
Faniyi ebede, taşıyorum ben.

Aşık firgatli