bir avlu bu yaşam
nefesden dar,kelebek ömrümden az
kalabalıktan hafif düser hep o anlar
yarım güler aya karşı ,yıldızlar işe gece üşür
unuturum gözüm güneş kızılına boyandımı
bir kalpin titreyen özgünlüğünü
bir benimi düşürdü yahut uykusuz beklemeyimi
dar vakte sığmaz nefkun bağırtılar
süzülür cakmak taşı giz birikirmi
vurur lugatından acıtdımı hemde nasıl irkilirim
asla unutumam bir yaranın dokunulmazlğını
aynı onun gibi başarım yaralarıma kanıma tuzumu
asla feryadı asla akan kanı unutmam hatta unutturamam
affet sevgiler baska bahara kalsın derim
inan anlarım heceden bozma değil düşlerin
göynünden düşenleri viçdansızca ezdirmem
kaldırırım aklımın ucuna yetmezse kalpbime dikerim
gün senin anlatdığın anda gizli
alırım payımı gercek hep bir değilmi
sözüm zamansız işe özgürçe af dilerim
cekerim ahını yanında dem cekişlerini
hatta üzerim gözümde kalan feri
yoğururum kendime düşen her kelimelerimi
zamansız düsümde yazmam yarin dokunuşlarını
sana acılan tüm pencerelerimde
aklım ritmim sokak yalnızlığına denk gelsede
ben her gün senin acını dinlerim
haklısın zincirlere vurulsun bu günahkar dilim
neşeden bozma paslı biri deyilim
zorsa bana bırak imkansız değil paylasmak
bir gün olsun gülerken göreyim hızlı zamanın bi dursun
hiç birşey ağlatamaşın sussun göz yakanların
fazla düşündürmesin cana kıyanların o anları
kendimden alsın bosa gecirdiğim tam anlamsızlıklarımı
canım dursun hatta unutduğum önemli dakkaları
,
,
,
sığınır gölgem sana
takadı kalmamış üzgün bilgimle
en cok dar görüslü bir ben hicliğimin elimde
bos günlerimde nefsim,
dert alamamış küfeyle kendimi sindiririm
alır inan başımı giderim,sığaman berki endişelerime
bos bir sayfa gibi rüzgara eşlik ederim
simdi sen yaz beni kaderim
en cıkmaz dertlerinle eyle beni talep
hatta vur bir karış demle yont
bir ağac gibi düşeyim
cürüsün unutkanlığım yansın algılarım
,
,
,
hayel etmedikce gercekler ruhsuz kıyım
renksiz yollarım camur kusağı gibi yapış, yapış
süzülsün gönül cesmem kırılsın musluklarım
aksın başı bos kelimelerim ,yansın kalp ilminde haksızlıklarım
dağ gibi yüreklerin elinde canım seklini alsın
ellerim donsun kanım cekilsin ,gözüm özüne dönmedikce
ruhum sırat köprüsünü gecmesin,bedenim darp eylensin
sukuta dalan hayatım yerlerde ciğ damlalarında boğulsun
yalansa yıkılsın sevgi duvarım, bir sen eyle gönül pencereme
affet bir günün sabahında,af eyle gönül sesime
sadece sen affet
dost,,,,,,,,,,,
,
,
,
anla halimden neden kuru kalır toprak ciceğin güzel gölgesinden
yüreğinin engin bulutlarında ıslat,dondur istersen ayazında
merhametle bakan kus gözünün yuvasız kalmayışlarınla
gönül terazinin en gramında tart istersen
affet beni bilmediklerimle yargılama
özürlü cahil özümle kırma
kır kör nefsimle
beni af eyle
dost...
,
,
,
beyaz günümde acar
yalnız kırmızı gül bakışlar
sesim titrer ah bu derin durgunluklar
dağılır yüzümün utangaç cocuğu
bakarken konuşamayan o toprak kokusu...
,
,
,