Muassır Medeniyet Safsatası

En evvel demir oksitlendi
Cıva döktü makineler
Fabrikalar biteviye zehir akıttı
Sera gazı soludu insanlar

Durmadan döğüştü delikanlılar
Yetmezmiş gibi damardan zerrketti sulu kuru
İtilirken dövülürken kovulurken
Gece yarısını çoktan geçmiş zaman
Bir ileri iki geri adımlar
Fersiz bakışlar

Gemiler limana sığınmış
Martılara ev sahibi balikçı barınakları
Kediler köpekler evsiz yurtsuz
Demir döşeli şehrin altında
Toplu taşınıyor insanlar

Bulutlara caka satıyor gökdelenler
Çok katlı binlar yarışıyor
İğneden ipliğe ne ararsan varmış
Yalnız iğne iplik yok
Her şeyin önünü almış
Ardını düşünmeden
Muassır medeniyet

Bilirim herşeyin bir sonu var
Oysa başlamadan bitiyor umutlar
Başkaldırı addediliyor fikri beyân
Düzen mi hizaya koyacak
Kokuşmuş evreni
Mutlu azınlık mutsuz çoğunluk

Haritanın göz bebeği kan ağlarken
Güleceğini sanan ahmaklar
Bu dünyadan koskoca
Sultan Süleyman geçti
Neyin peşindesin
Bilmezmisin
Herşeyin bir sonu var.
:
Yunus Beypınar