Uyku haram
Çadır kentin soğuk yüzüne
Battaniyeye sarınmış
Titrer bedenler
Ufacık bebeler ağlar
İçini çeke çeke
Tek onlar
İster sallanmak
Ana kucağında
Tek onlar ister avunmak
Tatlı tatlı uyumak



Analar Babalar korkar
Vurursa artçı
Yıkılırsa evleri barkları
Ne yaparlar
Elde yok avuçta yok
Diller ezber etmiş duaları
Sığınacak kapı yok
İş yok güç yok
Allah’ım sen koru kullarını
Alma başlarından akıllarını


Çatısız geçen
Günler ızdırap
Köpekler ulur
Çakallar iner şehre
Düzen düşene bir tekme
Üstte yok başta yok
Sırça sarayda uyuyanın
Fukaradan haberi yok


Uslanmadık eksik kattık harcı
Demir noksan
Katakülle yalan
Unuttuk Düzce’yi
Van’ı
Sular altında
Molazlar arasında kalanları
Can pazarını
Orda kimse var mı diyen sesi
Unuttuk
Müteahhitleri salıverdik
Af mı ettik canileri
Hayatımızın içine edenleri



Koyun olduk
Unutup
Kandık
Çıplak kralın sözlerine
Daha
Olmadık olamadık
İşte en sonunda
Evet (!)
Hayırlarla sallandık...

H. Çiğdem Deniz.