Ağlamaklı olurum, görünce bu vurgunu,
Güpe gündüz milleti, soyanlardan usandım,
Bilmem ki kimler anlar, kime sorsam sorumu,
Doğruyu yanlış diye, sayanlardan usandım.

İslam’ı gölge sayar, ahmak servet düşkünü,
Orta yere de kurmuş, ihtişamlı köşkünü,
Garibanın sırtından, doldururken yükünü,
Yalan yere adalet, yayanlardan usandım.

Sevgi, saygı denince, bahçede gül bırakmaz
Adam diye gezinip, mangalda kül bırakmaz
Üç kuruş servet için, öpmedik el bırakmaz
Haram ile beslenip, doyanlardan usandım.

Dermansız dert olur mu, bulunur elbet çare,
Hakkı haykıran diller, ortada yerde biçare,
Yoldan çıkmış yolsuza, post bulunmaz neçare
Haini dost yerine, koyanlardan usandım.

Toprağı toprak yapan üstündeki kan dedik,
Sevilecek yar bildik, vatan dedik can dedik,
Nice destanlar yazan, ecdada nişan dedik,
Özden kopup, batıya, uyanlardan usandım.

Firgatli gam yüklüdür, yürekte derman arar,
Her bir hece ruhunda, amansız yara açar,
Görmez misin be insan, içinde hain yaşar,
Vatan için söz verip, cayanlardan usandım.

Aşık Firgatli