Bir kahve içimi, bile olmadı.
Bu ömür dediğin, ne çabuk geçti.
İçimde hüzün var, mecal kalmadı.
Ne yaşadım bilmem, ne çabuk geçti.

Kıyıya vuran, yorgun dalgalarda.
Gönül efkardadır, gönlüm yollarda.
Her akşam beklerim, gözüm kapıda.
Beklemekle ömür, ne çabuk geçti.

İçimde yaradır, geçmiş anılar.
Gelip geçen, hep adını anarlar.
Aşk ağrısı, yüreğimde konaklar.
Misafirlik ömür, ne çabuk geçti.

Ağladıkça, deli gönlüm uslanmaz.
Gömülmüş hasrete, yürek dayanmaz.
Seni seven öldü, desen duyulmaz.
Doyamadan ömre, ne çabuk geçti.

Yar gelirse, gelişinden bileyim.
Bu son olur, gözlerinden öpeyim.
Gömün beni, gecelerde öleyim.
Ölüm gelmiş ömre, ne çabuk geçti.

Aşık ATA’m, yar başıma gelince.
Onun için, ömrüm geçti bilince.
Bir akşam ölürüm, yarı görünce.
Bu ömür dediğin, ne çabuk geçti.

———Haydar ATA—
02.11.2016- saat: 23:47