Usandım ey sevgili nazın cilven bitmiyor
Ağlayıp sızlamaktan yaşım kemale erdi
Gece gündüz dil döktüm nasihat kâr etmiyor
Bunca meşakkat varken sardın sırtıma derdi.

Kendime kızıyorum neden yokken coşmaktan
Ömür vaktim tükendi hep peşinde koşmaktan
Acziyet içindeyim sonra dönüp şaşmaktan
Vuslatın ahu zarken bir de ayrılık gerdi.

Garip yolcu misali gideni sen eğledin
Durulmayı bilmeyen kalbime ne söyledin?
Şimdi herkes uyurken seherde kuş eyledin
Bize dünyalar darken zemheride gül verdi.

Değerin kaybeder mi çöpe düşünce gelgel
Çevreme daire çiz görenler desin pergel
Ruhum yalnız sevinsin zifir karanlıkta gel
Sevda gönüle arken süreyi nefret yerdi.

Kızıl gül goncasını toprak gibi beslerim
Huzur aşısı yapar gözyaşımla süslerim
Beni ayıplama dost insani heveslerim
Aşk sarayında yarken kader yerlere serdi.

25.10.2014
Ahmet Çelik
Ceyhan
Saat:09.30
Gelgel: Başa takılan altın veya elmas iğne.