bir kuşluk vakti
çıkıp sana gelmek istiyorum
ayaklarım şişene kadar yürümek
yüzüm buz tutana kadar
sensiz bütün sokakları adımlamak
seni bulana kadar
bir damla su içmeden
bir lokma ekmek yemeden
sana kavuşuncaya kadar
bütün şehri dolaşmak istiyorum

sen çok sonradan gelen
en güzel şiir’sin
nasıl anlatsam ki seni
ekmeği bölüp yer gibi
masallarda karşılaşılan bir mutluluk gibi
bu nasıl bir ızdıraptır ki
bu nasıl hıçkıra hıçkıra susmaktır ki
içimde sen varken
ben kilometrelerce seni özlüyorum

hadi çık gel de
hadi seni özledim de
seni bekliyorum de
bir şeyler de
yeter ki
bana bir şeyler de

çok gürültülü bir sessizliğin içinde
avazım kesilene kadar seni özledim
acılarım büyüyor olmalı
yada kanayan yaram
sen içimde diclenin en berrak suyu
bense yüzümü sende yıkıyorum
bütün günahlarım temize çekene kadar

ibrahim dalkılıç

24/01/2017
21:15 izmir