SON BİLET..





Gidişi aldım lakin dönüşü yoktu yarınların


Her şey gözlerimin bir anlık boşluğundan düşmesi gibiydi
Oysa hayatta başka uçurumlarda vardı
Hiç birisi senin kadar derin ve rüzgarlı değildi
Kendi kendime değildi yüreğimin depremleri
Bir başıma sallanmadım ben bu kader toprağında
Yalnız değildim yıkılırken
Hep aç kaldım kalbinin arka sokaklarında
Malum ya doymayınca tatmin olmuyor gönlüm
Umutlu gidişlerin kazalı yolları gibiydi gözlerim
Hep sevişim, hem özleyişim, kar gibiydim.




Ve bende varlığının izleri duruyor şimdi
Zincirlendiğim o geceler yavaşça kayıyor bileklerimden
Tutulası ay sokulmuyor artık güneşe
Çıkılası en zor dağın zirvesinden düşüyorum
Ve bir şahan konuyor omuzlarıma
Bir umutla kanatlandırsa da
Restleşiyorum aşkla.




Hak ediyorum bazen iyi niyetlerimin bedelini
Hak verilmişti kadere alıp gitmişti her şeyi
Böyle çok sevilmemeliydi
Aynı kalsaydı bile tenlerimizin rengi
Hiç değişmezdi göz yaşlarımınki
Sarı kanatlı güvercinler ve penceremde
Hiç eksik olmazdı derinlemesine özlemler
Çok hayale dalmasaydım keşke
Dört parçalı bir oda içinde
Zehirli bir sarmaşığa dolanmasaydım
Adın yazıyor şimdi yan duvarlarda
Silebilseydim şimdiye
Bu son pişmanlığa yalvarmazdım.




Zamanla günler dem, geceler zemheri
Kahrımın sesini duysalar irkilirlerdi
Takvimlerde ise gün hep ayrılık
Oysa sevdalıya yakışmazdı kaybolmak
Çekip gitmek bize göre değildi
Kalmak ise çare de değildi
Susmak da, sevmek de
Bizimle değildi hiç birisi.




Sessizce haykırdığım son sözümdü hepsi
Sen tükenen sevgilerimin son yemini
Şimdi gidiyorum bak, ağla!
Gidişi aldıysam da dönüşü yok yarınların
Kalbineydi son emanetim
İçinde kesildi şimdi bu son biletim.





..


SON BİLET
Mert Zafer Cansever
(Mawish Şiirleri)