Köşeli mi yoksa senin jetonun.
Anlamadın gitti, sözümü kanka.
Gözün mü, gönlün mü, nerde butonun.
Sen ben de arama, çözümü kanka.


Bakma yüreğime, yüreğim dolu.
Varlığın yetmez mi, yok etme bolu.
Estirme rüzgârı, sallama dalı.
Döküp de bitirme azımı kanka.


Daha düşme hemi, benim ardıma.
Sıkışıp da kalsam, gelme yardıma.
İlacı, merhemi sürme derdime.
Gömdürdün içime, sızımı kanka.


Sen ateşsin, ben de kuru bir çıra.
Tutuşturma beni atma, çukura.
Tamamen boşlama , sor arasıra
Deme kimselere, izimi kanka.


Ne kız bana, ne de küsüp darılma.
Çıkma yollarıma, bana görülme.
Güllerime konup, sakın sarılma.
Bozma bozulmamış özümü kanka.


Işık mı verdim, yoksa su mu döktüm?
Ardına mı geldim , boyun mu büktüm?
Ne mendil salladım, ne kına yaktım.
Çalma Birisi’yle sazımı kanka.








zekeriya duman