Telkâri şiirler nakşettim bu şehrin surlarına
Bir gece ansızın çekip gidemem
Ruhumu emanet ettim yedi tepenin yedi ayrı burcuna
Boynumu büküp gidemem bu şehirden

Gidemem ben bu şehirden
Yolları bana uzaktır
Havanlarla dövülmüş ruhum burda
Kalır hudutlarında bir parça benden
Gidemem bu şehirden

İhanetim, masumiyet ve sadakatim gömülü toprağında
Çocukken kalbimin üstüne düşmüşüm ilkin
Savrulmuş etrafa kırılan parçalarım ağlayışlarım
Kayboluşlarım var unutulmuş sokaklarında
Gidemem bu şehirden

Köprüler mil çekmiş sanki göğsüme
Boğazıma düğümlenmiş kağıttan gemileri
Yollar hep aynı yöne çıkar ben kaçmak istesem bile
Mıhlanmış fermanım bu şehrin hisarlarına
Gidemem bu şehirden

Aşıklar ruhuma kelepçe atmış
Doruklarda devriyede hep fedailer
Mezarıma güvercinler yuva yapmış
Bu şehirde Ölmüşüm ben
Geçit yok
Gidemem bu şehirden

(Aziz İstanbul seni çok seviyorum )