İçinde siz olmayan
bir günüm olmadı ki.
Düştünüz yine yüreğimden
gözüme.

Ne güne sıkıştım,
ne akşamdan kalmaydım.
Tam da geceyi giyiniyordum ki
Yüzünüz ve elleriniz geldi aklıma.
Gülümseyen yüzünüz,
acıkırım diye;
yanağında tuttuğu süslü kelimelerden
konpeti yapıp attı yüreğime.
Şahlandı sanki aşka mezar yüreğim.
İçmeden kuruyan
dudaklarımın sahiline bir şiir düştü
gökteki yıldızlara göz kırpan gözünüzden.

Görmediniz siz
sabaha yürüdüm ilk defa.
bir fasıl eşliğinde yatıp,
geceyle seviştim ben.
Ve
görürsünüz, kıskanırsınız diye,
silkinip attım üzerimden günahlarımı.
yapıştırdım yufka yüreğinizi
üşüyen yanlarıma.

İsmimi haykırırken siz
sanki yeniden doğdum bir sabah vakti.
Siz gelmeden
rüzgârınız bulaştı nefesime.

Bağışlayınız şaşkınlığımı.

Yürüdükçe uzaklaşan yolları kısalttınız gözümde.
Bitti, tükendi; yok artık size söylenilecek sözümde..





zekeriya duman