3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
174
Okunma
Niye kanat çırpman gülşen’e doğru,
Yeller ağıt yakar, haline Bülbül.
İstila etmişler, delmişsin bağrı,
Konmazsın bir gülün, dalına Bülbül.
Yüreğinden gamı atmaz tutarsın,
Sevda yollarında keder satarsın,
Sesin mi bulanık hafi ötersin.
Mühür mü vurdundun diline Bülbül.
Hiddetin sinende, nere bakıyor,
Çifte pınarların kanlar döküyor,
Gonca gülün kime, boyun büküyor,
Başkaları konmuş, gülüne Bülbül.
Başını göğe dik toprağı görme,
Kanayan yaranı dikenle sarma,
Hazana kapılıp, kanadın kırma,
Yolup yazık etme teline Bülbül.
Yalnızlık canına hücum mu etti,
Hasret iklimlerin yeşerdi bitti,
Aşk esen alevler seni de yuttu.
Birisi karışmış, külüne Bülbül.
zekeriya duman
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
