Doğaçlama bir oyunmuş hayat, Ne plan ne senaryo ne suflesiz. Balıklama dalmak her sabah nefessiz... ’’Ne çıkarsa bahtına’’yı toplamak, Ertesi seherlere senetsiz-sepetsiz...
Günübirlik yaşamakmış hayat, Oyunun en heyecanlı yerinde. Başrolde herkes,başrolde sen!
Ani kararlarla makyajsız selamlarken Ve kostümü bilmem kaçıncı yüz yıl mahsulü... Sinsice basarmış kahkahayı hayat, Rol icabı tokatlayarak...
Tekrarlanan sahneler... İnadına direnmeler... Direnmeler düşüp kalkmalara, Tozunu yutup tozutmalara... Doğa sahnesinde hayat oyunu, Ta ki!...kapanıncaya dek perdeler.
Özlem Pala
Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiir dostları...Selamlar.Yüreğinizin güzelliğince görüp yorumladığınız için teşekkürler. Sn.Meselci şiir yorumunuza ayrıca teşekkürler. Sn.İrfan Koçak, yazımınız çok güzel.Teşekkürler. Saygılar bütün gül yüreklere...
"hayaller mi hepsi palavra"der şarkıcı ve oyuıncu Neco.Bana o dizeleri hatırlattınız.Hayalleriniz hayat sahnesinde yerini alımış görünüyor.Bizde "tozlu çizmeleri" rafa kaldırmadık mı?Oyunu oynayarak.
"hayaller mi hepsi palavra"der şarkıcı ve oyuıncu Neco.Bana o dizeleri hatırlattınız.Hayalleriniz hayat sahnesinde yerini alımış görünüyor.Bizde "tozlu çizmeleri" rafa kaldırmadık mı?Oyunu oynayarak.
"hayaller mi hepsi palavra"der şarkıcı ve oyuıncu Neco.Bana o dizeleri hatırlattınız.Hayalleriniz hayat sahnesinde yerini alımış görünüyor.Bizde tozlu çizmeleri rafa kaldırmadık mı?Oyunu oynayarak.
Tekrarlanan sahneler... İnadına direnmeler... Direnmeler düşüp kalkmalara, Tozunu yutup tozutmalara... Doğa sahnesinde hayat oyunu, Ta ki!...kapanıncaya dek perdeler. yüreğinize sağlık...
Hayat nedir diye düşünüyorum uzun zamandan beri. Sahi hayat nedir? Ne demektir?... Yaşadıklarım mı? Yaşattıklarım mı? Bence hayat; ağladıklarımla, ağlattıklarımla bir oyundur. Ne zaman ? Nerede son bulacağını bilmediğim bir yoldur.
Dizlerimde derman kalmadığında gözyaşlarım yüreğimi ıslattığında son bir umuttur hayat. Düşünmeden yaptıklarımın cezası, giderken dur diyemediklerimin cefasıdır… Umutlarımın tükendiği, yığılıp kaldığım çıkmaz bir sokaktır. Dünün pişmanlıklarıyla, yarının hayalleriyle dolu bır romandır hayat. Okudukça hatırladığım, hatırladıkça unutmaya çalıstığım kötü bir hikayedir. Tutunacak hiç bir dalım kalmadığında yaşama sebebim, ’’Yeter artık!’’ dediğim anlarda sebebimdi hayat. Yazın ortasında soğuktan titrediğim, Kışın soğuğunda içimi ısıtan bilmediğim tuhaf bir şeydir hayat... Gülerken ağlayanların, ağlatıpta gülenlerin, boş vermişlerin, kazandıklarını sananların, kaybettiğini düşünenlerin, unutanların, unutulanların. Merhabaların....Elvedaların.... Yasandığı bir dünyaydı. Sonunu en baştan gördüğüm koskoca bir kördüğüm. Yaşamaya korktuğum içinde boğulduğum bir denizdi hayat. Hayat benim için buydu işte... Biraz yalan, biraz gerçek ama öyle ya da böyle geçecek... Geçmeli.... Yüzünde kocaman bir tebessümle bana bakan dostuma sordum. ‘’Hayat nedir sence?’’ Durdu ve gülümsedi yüzüme. Sonra ’’HAYAT; SEVMEKTİR, YÜREKTEN SEVEBİLMEKTİR’’ dedi. Hayat neydi? Sevmek mi? Hayat sevmek olabilir miydi? Belki de öyleydi. Peki ama sevipte sevilmeyenlerin günahı neydi? Anlamadığım belkide hiç anlayamayacağım bir soruydu bu beynimi kemiren. Cevabını bulamadım. Hayat sevmekse, yürekten sevebilmekse eğer hatam neydi benim, Günahım neydi???....
Gönül
… Umutlarımın tükendiği, yığılıp kaldığım çıkmaz bir sokaktır. Dünün pişmanlıklarıyla, yarının hayalleriyle dolu bır romandır hayat. Okudukça hatırladığım, hatırladıkça unutmaya çalıstığım kötü bir hikayedir. Tutunacak hiç bir dalım kalmadığında yaşama sebebim, ’’Yeter artık!’’ dediğim anlarda sebebimdi hayat. Yazın ortasında soğuktan titrediğim, Kışın soğuğunda içimi ısıtan bilmediğim tuhaf bir şeydir hayat... … Umutlarımın tükendiği, yığılıp kaldığım çıkmaz bir sokaktır. Dünün pişmanlıklarıyla, yarının hayalleriyle dolu bır romandır hayat. Okudukça hatırladığım, hatırladıkça unutmaya çalıstığım kötü bir hikayedir. Tutunacak hiç bir dalım kalmadığında yaşama sebebim, ’’Yeter artık!’’ dediğim anlarda sebebimdi hayat. Yazın ortasında soğuktan titrediğim, Kışın soğuğunda içimi ısıtan bilmediğim tuhaf bir şeydir hayat...
BAŞROLÜNÜ PAYLAŞTIĞIMIZ YARIMCI OYUNCULARIN OLMADIĞI ANCAK KAREKTERLERİN YİTİP... YENİLERİNİN BİTTİĞİ DİZİYİ COK GÜZEL ÖZETLEMİŞSİN ŞAİR... KALEMİN DAİM OLSUN.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz