Sarı ve deli rüzgarlar kattı tozu dumana
Kalemin var mı saki?
Bir asrın onda biri oldu
Kalemi kadehle değiştireli
Su getir, saki!
Safi su
Saf su getir!
Dirilsin, ensesi mis kokan tek damla mucizesi

Kaderin ateşli meyvesi keder
Az pişmiş cümlelerin çiğ yüzleri üstüne
Ayazımda donmuş taze gelincik
Közlenmiş ömrüm,
İki dal roka
Bir duble efkar getir!

Silahı aşk olanın zaferi ebet olur
Az mı bekledik?
Aç bekledik, tok bekledik, çalıştık, koştuk, çırpındıkça, delirdik
Bilir misin?
Kalbime düşünce yıldırımlar
En çok da kaldırımlar
Bu şehrin saçakları bilir.
Mazgalları bilir.
Kedisi bilir, iti bilir.
Tirtir, tirtir titrediğim şiirler bilir.

İstedim saki yalan yok
Yetim çocukların hayalleri gibi
Tutsun elimden
Saçlarıma şefkat,
Gözlerime merhamet,
Kalbime cesaret versin.
İstedim
Üstüme dökülen tonlarca toprak
Ve tutsak kaldığım o cenderede
Tavanda açılmış küçük bir delik
Çeksin, çıkarsın beni
İstedim saki!

En çok acıtan da kağıt kesiği
Kalan bilir
Bir masalın ortasında, bir masanın başında
Dımdızlak
Tek tabanca
Baldırı çıplak
İçine doğru kanar insan, şairler bilir
Su getir saki, saki su getir!

Ruhumla aklım arası git-gel
Cennetin ölümsüz çocukları esinim
Bazen ne bileyim bir rüyadayım
Sözlerim belki de hezeyan saki

Tasviri yok ki takdiri olsun
Kolumdan, paçamdan, yakamdan çekenin
Kendini bilmez insan
Palazlanır, kükrer, köpürür
Ne kibir,
Allahım ne kibir!
Su getir saki, saki su getir!

Müzmin anılar kronik acılar bıraktı saki
Tedavisi zor ama mümkün
Ayağına ip dolanan kumruya"Çırpınma, ölürsün" dedi şair
Sonrası bildik, sonrası tanıdık
Öğretilmiş hayatları yaşadık saki
Her yarımın bir yarısı bir yerde
Bir asrın onda biri kendimi kendime hapsedeli
Al kalemini saki!
Dünün özrü, günahı, kasveti
Keşkesi batsın!

31.03.2021
Özlem Pala