musallaya dönerken yüzüm, nefesime çaresizlik düşüyor hep
buz kesiyor ardını bilmediğim yolların gökkuşağı..
öyle ki
yeni bir rehavete uyanıyor kılı kırk yarmışlığım..
kana susamış tarifsiz bir sancı yumağı, başucumla dip dibe
dokundukça kana buluyor ellerimi..
zamanın gözü kör çünkü
dili lâl..


henüz kırmızının doğmadığı yıllarda
yaşanmamış an(ı)ların telâşesindeydi şu kalbim..
bi-r ikindi gölgesinde ısınmaya çalışan kum tanesi gibi
çaresizliği hep geceye idi..
ateş çemberinde dans eden yıldızlar, soluk benzini düşürdü önce içime
ve sonra
adın ihtilal oldu göğsümde
dudaklarından dökülen her söz, aminim..


hayatı ayracından bölünmüş bir öykü tutturdum şimdi..
gülüşü talan edilmiş bir viraneye hapsedilen
ve çekingen hayallerine müptela olan..
sadece
bir gam sevişmesinden ibaretmiş kırık aynalara hiçlik kanatışım, öğrendim..
tespih tanelerinden avuçlara dökülen dünlerin kanaması durdu böylece
ve olabildiğince
sükunete büründü yaralar..
iflahı gelmeyen kasırgalarda tutuşan etekler
duyusunu yitirmiş gibi kızıl günahların alevinde..




küflenmiş ayak seslerinin uğultusunda
ruhumu ıskalayan rüzgarın ıslığı bu..
taa kanadından kırılmış bir vaktin, iç çekişi..








emel güneysu