Bugünde diğerlerinden farklı değil,
Soğuk hava hala etkili,
Beni bile üşütüyor kış geceleri.
Güneş batalı tam altı saat oldu,
Bazı evlerin ışıkları hala açık,
Muhtemelen odaları da,sıcacık.

Yine onun gölgesini görüyorum,
Sokak lambaları siluetini yere yansıtıyor.
Dün de,sağ kalmış,buna sevindim,
Böyle ne kadar devam edecek?
İlk bahar ne zaman gelecek?

Ertesi gün üzerinde olan kalın hırkası bugün yok,
Herhalde yaşça ondan büyük olan çocuklar çalmış.
Ama görüyorum,çok fena titriyor,
Göz yaşları,burnundan akan salyalarına karışmış,
Sanırım hastalanmış,
Çocuk çok fena öksürüyor.

Kartonlardan baraka yapmış kendine,
O da ne,küçücük bir kediciği aldı ellerine,
Ertesi gün giydiği hırkasına sarılı bir biçimde,
Onu seviyor,
Kokluyor,
Öpüp okşuyor,
Anlamıyorum ben bu insanları,anlamıyorum.

Çocuk ne kadar da mutlu,
Soğuktan mosmor olmuş dudakları tebessüm ediyor,
Donmuş yüz hatları,can havli ile kıpırdıyor,
Sevgi bir kez daha,beni etkiliyor.

Neyse sabah olana kadar uyusunlar,
Ben gideyim güneş ile umuda doğsunlar.