Senin yüzünden yine kalabalık bu şehir,
Yüreğini alan,arayan gelmiş.
Görmüşler,
Görmüşler seni inkar etme,
Yine fink atıyormuşsun,
Sim siyah elbisen ile,
O korkunç güzelliğin üzerinde.

Yüz metreden duymuşlar parfümünün kokusunu,
Bayılanlar olmuş,
Ayak seslerini bile bekleyemeden.
Bütün şehir bir dakikalık saygı duruşunda bulunmuş,
Gülümseyerek ışık saçıyor muşsun,
Şahit olanlar şuurunu kaybetmiş,
Yüzünde tebessümün,
Kendinden emin sürüklüyor muşsun,
Kız,desene yine,köpek etmişsin milleti kendine,
Umut dünyası,takmışsın peşine.

Bir de duydum ki saçlarını yine toplamamışsın,
Yine dağınık bırakmışsın,
benim en sevdiğim.
Tek kusurun,
Yine sakızını balon yapıp patlatıyor muşsun,
E akıllan be kuzum,
Olmuyor sana uyuşmuyor.

Seni bu şehre yakıştıramıyorum açıkcası,
Taşıyamıyor seni,
Sen güneş,burası ayın çopurlu yüzü gibi.
Karşına çıkmaya da korkuyorum,
Ne çıkacağım zaten,
Dilim tutuluyor konuşamıyorum.
Neyse mektubun sonuna dudak payı bıraktım,
Oradan alır yanağına kondurursun..