Biliyormusun diyecektim demedim.
Nereden bileceksin.
Ama bilinsin işte.
Ben seni hiç sevmedim.
Acıların bıraktığı izlerin var.
Sinelerde sönmeyen yangınlar var.
Hangini desem eksik kalır.
Sen başımıza kara bir bela gibi çöktün.
Ne onulmaz yaralar açtın öyle.
Vatanıma kast ettin.
Gencecik fidanlarımıza kıydın.
Ne çok sevilenleri ayırdın umarsızca.
Şimdi ben seni nasıl seveyim.
Hiç mi sevilecek yanın olmaz.
Hiç mi ya.
Git Allah’ını seversen git.
Gelmesin bir daha senin gibisi.
Sanki bir yılan gibi girdin hayatımıza.
Onca iyi dileğe rağmen iyilikten yoksundun.
Yıkıp virana döndürdün.
Soldurdun gülleri acımadan.
Şimdi ben seni nasıl seveyim de hele.
Sevmedim seni.
Sevemedim git git bir an önce.
Dokunduğun yerleri tarumar ettin.
Yaz demedin bahar demedin.
Ne güneşi hissettirdin ne yeşilliğin varlığını.
Sonbahardan çıkarmadın bir türlü.
Hüzün her bir yanda kışa gömülüp kaldık.
Hep sende oldu bunlar sende yaşandı.
Nasıl seveyim seni nasıl...
Hiç bir güzelliğin olmaz mı senin..
Ben göremedim.
Git Allah aşkına git.

Mehmet DEMİR sk.
29.12.2016 Ankara