Sen kuru bir çölü
Güllerle dolu bir bahçeye çevirdin.
Sen şimdi çöllün orta yerinde bir baharsın.
Yediveren gül kokularında
Rüzgarların estirdiği bir duasın.


Sen umutsuz bir yüreğe
Umut pınarı oldun sinesinde çağladın.
Sen şimdi o yürekte bir sevda pınarı
İçilen her umutta edilen duasın.

Sen bir kara bahtın
Ak değmiş en güzel talihisin.
Boşa geçmiş dün yaşanacak yarınsın.
Şimdi doğan ger güneşin
Işıltılarında şükürler edilen ak bir duasın.

Sen bir böceğin
Yaprağına gönül vermiş çiçeği
Boran dolu gecesinde mekanı sığınağısın.
Sağ salim uyuduğu sıcak gecelerinde
Gördüğü düşlerinde ettiği duasın.

Sen büyük bir sevdanın
Yaşanılan en büyük duygularısın.
Şimdi o sevda ki en bahtiyar çağında.
Ve ettiğin verdiğin her mutlulukta edilen duasın.

Sen bu bahtiyar ettiğin insanın
Gururu namusu baş tacısın
Ve olabildiğine ihtiyacısın.
Sen ey melek kadın
Sen bu adamın
Her nefeste ettiği duasın.