Gönüle düştü aşkın yakıcı kor ateşi
Alev alev yaktı kavurdu her zerre ruhu
Sonra geriye kaldı küllerinden harabe
Aşkı, sevgiyi yüreğinde hissetmeyen,
Ruhunu, yüreğini riaya, hicrana, bırakan
Vefasız yüreklere gerçek aşkın armağanı olsun

Yolu aşk dan sevgiden geçmeyen
Bilmez yürekli olmanın hazzını gücünü
Mahşeri cümbüşü seyreder gibi seyreder
Meydanlarda bürünür binbir maskeye
Tek derdi yüreklerde bıraktığı yalancı bahadır
Farketmez gerçek yüzündeki utanç duvarını

Bilmez ki kendini kendi yapan var eden
Başka başka yüreklerde ki yürek değil
Kendi bedeninde barındırdığı yürekdir
Yüreği yürek yapan da ne para ne makam
Yüreği yürek yapan içinde yanıp tutuşan
Vicdanın, merhametin asil heybetidir..

Sevginin aşkın zerresinin yandığı yürekte
Ne kin, ne nefret, ne riya, ne ihanet... barınır
O yürekler bilir ki sevgi aşk onlara verilmiş
Cenab-ı Allah’in bu dünyada ki en büyük lütfudur
Bu yüzden ağızda sakız yapmaz yürekte hisseder
Sadece ve sadece bu ulvi duyguları yaşar, yaşatır

Ankara 27.12.2016 P.ÇETİN