HASRETE NEFRET

Yalnızların yalnızlıkları kadar ,
Dünyanın boşlukları var .
O boşluklarla yeri dolmayan onlar ,
Sonsuzluğa gidemeyen onsuzlar ...
Her boşluğun yerini alan anlamlar ,
Yokluğunda bulmaya çalıştığım kocaman manalar ...
Her birinin adı belli ;
Olmaz olasıca yalnızlıklar ...
Aslında yok yere yaşanılan yanlışlıklar !
Adı dünya yaşanmışlıklar ya da yaşanamayanlar ...
Her birinde geçen zaman ,
Her defasında biraz daha ölüme yakın !
Biraz daha canı yanmış ;
Hep bir kenara bırakılmış ;
Mutluluklar ...


Acıyla birlikte zamana bırakılmış anılar ...
Özlemle kavrulmuş hasrete dem vuranlar ,
Suskun yüreklerde canlandı özlemler ...
Düşlerimde hayat bulan bir sen ,
Ama düşlerimden düşmek bilmeyen ,
Hep bir sen ...

Hasret adını alır aşk diye ,
Kalp aşkı besler yar diye ...
Ve ,
Her kalp ,
başka bir kalbi yaşatır gönlünde ,
Aşk olsun diye ...
Fakat aşk acıya dönüştüğü zaman mutluluk değildir yürekte ...

Lakin terketmek de aşk işi değildir ,
Herşeyin sonu olduğunu bile bile ...

Sevgiyi anlatan cümlelerin bile bir sonu yazılabilirken ;
Hikayeler de bile ;
Sonunu bulamadığım şiirimin adıdır ,
Hep SEN ve BEN ...

Seda Koçak / Sedacet-i kelam

...................Beğendim........................ Saygı ve Selamlar..

Güzel bir anlatım.kaleminize gönlünüze sağlık.zevkle okudum.

Hasrete nefret mi, nefrete hasretmi.
Güzeldi. Harika bir şiir.
Kutlarım dost sizi. Yüreğine gönlüne sağlık.

Selam ve sevgiler.