Bir palaska
Bir üniforma
Selvi boylu yarin ardından
Savaş bilir miydik gurbete çıkmadan
Gel gel teskere de
Takılmış ya aklıma
Daha yirmili yaşlarda
Doğuda
Anadan babadan uzakta
Bayram sabahı
Gizli akan
Gözyaşlarıyla
Alo dedik
Biz iyiyiz merak etmeyin aman

Kadın ben kadın
İnce bir dal
Kırılacak sanırsın
Onca fırtınada dimdik ayakta
Yılmadım hiç haa
Tarhana çorbasına
Kaşık sallamadan
Hücum etti yılan
Hani biz kardeştik
Yarı yarıya yalan
Palavraymış anlatılan

Kadınların acı feryadı da ne
Şehit mi var gine
Ana haber bülteni birini söylese
Diğerini gizler
Tutturmuşlar böyle düzen
Koyunları güden
Yönetmen

Çocuklar farkında mı
Kurban olduğum
Oyuncakları bir karış kara toprak
Büyükler paylaşmayı bilmez
Öğütleri kim tutacak

Beyaz güvercin bakışlı oğlum
Kepenkler kapanmış
Sus pus olmuş halk
Adı korku
Prangalar vurulmuş dile
Saçaklar olmuş buz
Yolun ortasından yürürüz
Trafik mi
O da ne

Tren vagonları sıralanmış gidiyor
Saç sakal karışmış birbirine
Yorgun benizler
Hasret çeker
Omuzda tüfek
Kompartmanda çat pat
Açılır kapanır kapı
Yüreğimiz ağzımızda hep

Tünellerde cehennem mi var
Bir yaz tatili dönüşüydü
Niye niye
Gece gündüze karışmış
Bir yerlerde huzur var
Bir de rahat yatak
Siz unutursunuz olup biteni
Bizimkisi
Sanırsın bir film sahnesi
Oskarlık oyundu bu
Hani şu kovboy ve kızılderililer gibi
Nesilleri tükendi
Barış çubukları formalitedendi
Hayal gücüm mü oynuyor hâla benimle
İyiler ve kötüler var elbette
Gerçeğe uyanıyorum sık sık
Ölüyoruz bu ülkede

Son...

H. Çiğdem Deniz.