Artık elim kaleme sarılmaz oldu gülüm
Yazmaya kalksam bir an gözlerim dumanlanır
Bana verdiğin süre yıllardır doldu gülüm
Biraz siteme kalksam sözlerim dumanlanır
Kırarım bu kalemi defterim kefen olur
Beyaz sayfalarında sadece adım kalır.



Şüphesiz benim gibi gebe kalınca aşka
Ayrılık doğuranlar çoktur bilirim gülüm
Yalnız şunu unutma sevdanın ahı başka
Gözünde ki yaşları bir ben silerim gülüm
Her yazgının zamanla üzerine basılır
Beyaz sayfalarında sadece adım kalır.



Çöllere düşmüş Mecnun Leyla’sını aramış
Bulsaydı sevdası da ölüp giderdi gülüm
Bulmadığı her güne hasretini taramış
Gözlerinde umudu belki biterdi gülüm
O yüzden unutsan da dudakta tadım kalır
Beyaz sayfalarında sadece adım kalır.



Gel desem de yüreğim gelmeni istemiyor
Korkuyorum aşkımda gelmenle biter gülüm
Düştüğüm bu duruma gülmeni istemiyor
Her aşkın kapısında baykuşlar öter gülüm
Toza bulanmış gönlüm silsen de yad’ım kalır
Beyaz sayfalarında sadece adım kalır.



Ayvazım DENİZ