Yüksek bilgenin önünde avucunu iliklemeden
ahkam kesen serseri otu,
burada hiçbir zaman di ile çekilemez acı
bak duvarda asılı bir kadın,rahminden fırlamak üzere çocuğun yüzüne bak
açlık kokuyor
ödev kokuyor,merhamet kokuyor.


Aşırıya kaçmış kadın ağzıdır,bilgenin sesi
ve bıçak ile resmiyete dökülmüştür yüzü
oradan Okyanuslara
Tuzun erişemediği yerde yalan söylenmesede
belkide bir rivayettir,teninin bazı hastalara iyi gelmesi
sevişmek için birine ihtiyaç duyan aciz kul dedi; bilge
kendine ihanet eden ödlek ve bitirilmiş bünyenin üstünde
zekası jiletlenen amip artığıda demiş olabilir
hepimiz unutkanız hepimiz unutkanız
burası unutkan insanlar kokuyor
burası kasıklarından delinen kadınlar kokuyor
burası leş gibi yüzünüz kokuyor
ve bilge bundan çok rahatsız oldu
burası leş gibi bilgi kokuyor
burası leş gibi bilgenin bu kokudan rahatsız olması kokuyor...


Günah yok , Suç yok ve özgür irade haftanın sekizinci günü
ağaçlar; dev insanların sevgililerine sundukları garip çiçek
ey nas; öptüğünüz kadınları not alın ,
tekrar öptüğünüzde bu de ja vu ’dur dedi bilge,
zaman; hırsın göbeğinde çatlayan yarım akıl
zinanın kılıfından çıkarken insan gözünün büyümesi
ve bilge dedi ki; ortadan ikiye yırtılın,
çünkü suç; insan kirlerinden üretilen hijyenik tutanak
ceza ; algının içine yerleştirilen çift başlı orak
ve cellatların parmakları doğuştan yok
gece; taşaklarını serip doğanın üstüne
ikinci gün ışığı kırmasaydı böyle derinden
belki günah, kavimler arasında komik bir halk oyunu olarak kalacaktı dedi bilge
ve ekledi ; hepiniz kaltaksınız...



Sen ruhumun tek taşlı şövalyesi, bacakları olmayan atınla
ezdin geçtin beni,
suistimal edilen her ölü gibi , ben de babamın kaburgaları arasında
gözetledim seni, yarı çıplaktın diğer yarın kan emziriyordu bana,
affet beni bilge
Sana inen ilk kitabın cildi insan derisinden yapılmış olsa da
affet beni
yücelttiğin her hayvan gibi
şerefle doğur beni...